Μια ελληνική ταινία που χαρακτηρίστηκε για τη σημαντική πρόοδο στη φωτογραφία, τα κινηματογραφικά ντεκόρ, τον εξελιγμένο ήχο και κινηματογραφικό ρυθμό. Οι τότε κριτικοί κινηματογράφου συμφώνησαν ότι ήταν η πρώτη φορά που ελληνική ταινία "άντεχε στην κριτική".

Είναι άξιο αναφοράς ότι η ερειπωμένη μετά από πυρκαγιά βίλλα, στην οποία γυρίστηκε η ταινία στην περιοχή των Αναβρύτων, αγοράστηκε από τον γνωστό επιχειρηματία Πρόδρομο Εμφιετζόγλου, ο οποίος συντήρησε τα ερείπιά της, τα οποία σήμερα ανήκουν στην είσοδο του μεγάλου κτήματός του (πρώην κτήμα Βορρέ). Η βίλλα λειτουργεί σήμερα σαν πινακοθήκη στεγάζοντας έργα Ελλήνων καλλιτεχνών. Μπροστά στη βίλλα υπήρχε κάποτε και μια λίμνη με νούφαρα..

Το αρνητικό της ταινίας έχει δυστυχώς χαθεί.